Mbrëmë kur hyra në shtëpi
Gjeta njerëz të tjerë
Të panjohur, shtrirë në divane
Ulur në tryezat, disa në banjë
Me zallahi e kutërbim të nxehtë
Monedha në dysheme, një qen lëpinte
Një të vjellë vishnje prej panxhari
Nuk më folën ndoshta s’e vunë re
Që isha i zoti i shtëpisë, vazhduan
Mbrëmjen e tyre pa lidhje me timen
Në krevat pashë tulatur një grua
E dehur mishra-zhubrosur me cigaren
Që i ish shuar trishtueshëm mes
Manikyrit të ciflosur të gishtave
Me të qeshurën që kish harruar
Ta mbyllte si rubinetin e vaskës
Rrjedhës uji të vakët mbi qime
Dushesh të epshit, peshqirët shkelur
Përdhé, librat e mi lënë hapur
Borë e pashkrirë mbi qilimat
Shtypur nga këpucë të holla zhigolosh
Kur kërcenin me muzikën time
Si të ish avaz tavernash në Thrakë
Më hapën vend të ulesha, një zonjë
Më zgjati qelqin me shampanjë
M’u prezantuan, më pyetën me takt
Si e kisha emrin, unë thashë
Emrin… Vërtet, s’po më kujtohet
Për momentin, por jam unë
Ai që isha dhe shtrëngoja në dorën
E djersitur tufën e çelësave që s’më duheshin
Më.
1 comment:
"Banoret e pa njohur" te shtepise tende "Mbreme", kushe e di se ku jane, ne ndonji tjeter shtepi tani, dhe kane lene shkrimet e tua vetem,se s'mbarohen shtepite per vizita te tilla si tek e jotja. Edhe ndonje nje nga ata (te paftuarit ne shtepine tende) lexone c'ke shkruar, me nje ndryshimi; Ai (ndryshimi) eshte i madh.
Post a Comment