KU

Po ju pse po ikni

Pse pa ne të tjerët

Ku vini ku shkoni ku niseni

Po ne ku na lini pse vetëm

Pse vetëm ne vetëm pse

Ju ikni ne rrimë nuk ikim

Mbetemi pa ikur si pemët

Në djerrinë si gurët ku kujtoni

Se po ikni ç’iluzione

Ç’ikuzione jua lëvizin

Shputat këpucët gjurmët

Në dheun e djegur të rrugës

Ku kujtoni se po na lini

Ne që mbetemi që nuk ikim

Ne që nuk na bëjnë këmbët

Galloshet çizmet opingat

Nëna gjurmësh të vjetra

Mbetur në dheun e rreshkur

Në fytyrën e rreshkur të rrugës

Vrragë të një përdhunimi

Përndryshe të falur

Të përligjur të kuptuar

Nga të urtët e të drejtët

Ju që filloni të hiqeni

Zvarrë në shtratin e tharë

Të përroit që lini pas.