Pashë një shpatmal me fëmijë krah-këputur
Si shkarpat që i ranë plakës nga kurrizi i kërrusur,
Kur ia lëshoi mallkimin bjeshkës, grykës e përroit.
Nuk gjendet zjarr t’i djegë vocërrakët e vjetër
Mbetur shpërndarë e jetimë nga pakujdesi e vjeshtës
Strukur në vatër plaka ka ftohtë plaka ka ftohtë.
No comments:
Post a Comment