Dhe kur më pyetën
Pse je kaq i trishtuar
U fsheha në mjegull
Humba e pyetja më kot
Rrahu krahët në xhamin
E rëndë të heshtjes
Pse je kaq i copëtuar
Treni i murrët i orëve
Ka kaluar mbi ty
Yjet të janë ngjitur
Në dregëzat e plagëve
Më kot prita në mjegull
Që të fikeshin, zjarre
Të vegjël, gjithnjë shponin
Më cysnin brenda vetes
Sytë brenda syve, dhëmbët
Pse je kaq i vjetëruar
Emrat të janë vyshkur
Në gjoksin tim asgjë
S'lexohet dot më
Ikja është hija e dikurshme
Ruan format e mia
Pse je kaq i tejdukshëm.
No comments:
Post a Comment